49. "Hə, bilirəm. Bacına mən demişdim ki, bu dəfə az yığsın, sən də sevinəsən".

illər əvvəl abituriyent vaxtı bacım məndən bir az daha yaxşı idi, həmişə başıma qaxınc edirdilər. 2, ya da 3-cü sınaq imtahanında 650-ə yaxın nəticə toplayıb keçdim bacımı. sevincək dədəmi yığdım ki, xəbəri deyim. Yuxarıdakını dedi. Adboy verdim. Bacım yanımda idi, o da danışmışdı. dönüb kişinin mənə dediklərini, həqiqətən elə olduğunu soruşdum. "Yox" dedi. Anamdan soruşdum, o da and-aman elədi ki, belə söhbət olmayıb. Sonradan anladım ki, sən demə ata dediyim bu adam "qızım birdən həvəsdən düşər" beyni ilə deyib bunu. Amma balaca Zobristi hər dəfə müqayisəyə salanda, adi şeylərin üstündə danlayıb alçaldanda niyəsə fikirləşmirdi ki "hər dəfə yıxıb sürüdüyüm bir oğlum da var, o da məndən yaranıb. birdən bunun da həvəsi ölər, sonralar həyatdan soyuyub hər şeyi sikdir eliyər. Onsuz da özüm bir poxa dərman ata olmayacam ona. cəhənnəm, sabah-birgün 3-5 nəfərin qabağında mənə yox, özünə güvənəcək cəsarəti, özgüvəni olsun". Zırt fikirləşdi ha. indi əl üstündə böyütdüyü, o vaxtı anam deyəndə 50k pulu magistrinə görə ayırmağa razı olduğu qızı nə onu, nə anamı saymır heç. Azdı hələ onlara. Məni həmişə müqayisə elədikləri "camaatın oğlu"nun atası maşınını satıb oğlunu oxumağa göndərəndə 4 ölkədə sıfır təhsil ödənişi üstəgəl yataqxana üstəgəl 100-200€ arası qalma pulu (bir az sıxsam, yeyib-içməyə yetəcək bir məbləğ idi) verdikləri halda bizimkilər məni göndərmədi. hələ heç həm dekanlıq, həm də təhsil nazirliyindən mənə təklif olunan erasmusla fransaya getməyi demirəm. Düzü, xaricə getməmək, atamın ayrıseçkilik məsələlərinə anamın birbaşa, danılmaz və konkret təsiri vardı. ikisi də bir-birinim tayı olub onsuz da. Dədəmdən olsa, bacımı da göndərməzdi, amma anam onun oxuması üçün planlar cızıb yeridirdi atama. Mən isə qaldım bir qıraqda.

içinə azzarım, hardan düşdüsə yenə yadıma.